بهترین و ترجیحی توضیح ما این است که C-OIB عمدتاً ، اگر نگوییم همه ،  ذوب های پیروکسنیت هستند . ذوب‌های پیروکسنیت با منیزیم کم و محتوای قلیایی بالا از نظر تجربی با دماهای بسیار پایین مشخص می‌ شوند ، حتی کمتر از پریدوتیت گوشته معمولی جامد6 .

هنگامی که پیروکسنیت تا حدی ذوب می شود تا ماگماهای بازالتی تولید کند که دارای ترکیبات مشابه با C-OIB هستند ، پریدوتیت گوشته ممکن است همچنان ساب جامد باشد ، اما پیروکسنیت ذوب می شود ، با این حال ، می تواند درجه ذوب بالاتری نسبت به مذاب های پریدوتیت معمولی فرض شود (اطلاعات تکمیلی) و بنابراین ممکن است توانایی مهاجرت بسیار قوی تر این احتمالاً یکی از مهم‌ترین دلایلی است که C-OIB ، بدون تعادل با پریدوتیت گوشته ، می‌تواند ویژگی‌ های مذاب پیروکسنیت را ثبت کند ، اگر چه حامل انواع بیگانه‌ سنگی‌ های پوسته و گوشته است .

بنابراین ، پیروکسنیت گارنت تا حدی ذوب می شود زمانی که فشار زدایی گوشته یا بالا آمدن استنوسفر در دمای پتانسیل طبیعی گوشته اتفاق می افتد . این فرآیند نیازی به مدل 34 ستون گوشته با دمای بالا (اطلاعات تکمیلی) ندارد .

 
در تلاش برای یافتن معیار طبقه‌ بندی سنگ‌ شناسی منبع بازالت‌ها ، ما تقریباً تمام مذاب‌ های تجربی روی انواع پریدوتیت و پیروکسنیت را در ادبیات قبل از سال 2013 جمع‌ آوری کرده‌ایم . توجه داشته باشید که مذاب‌ های پریدوتیت منتخب ما منحصراً روی مذاب‌ های بدون فرار یا معمولی نیستند. پریدوتیت گوشته تمام مذاب های تجربی و C-OIB با استفاده از نمودارهای ساده ، پیش بینی ها و نمودارهای مبتنی بر FC3MS به دقت بررسی می شوند .

نتایج پارامتر سازی چندین روند ذوب نماینده پردوتیت و پیروکسنیت در شکل های تکمیلی 8-11 ارائه و توضیح داده شده است . جزئیات دیگر در مورد انتخاب داده ها و منابع آزمایش ها و C-OIB و پارامترسازی در اطلاعات تکمیلی و شکل های 1-3 ارائه شده است .